در اوایل قرن نوزدهم، کت زنانه نوین چرم به دو دسته زیر کت و پالتو تقسیم می شدند. اصطلاح “زیر کت” اکنون باستانی است اما به این واقعیت اشاره دارد که کلمه کت می تواند هم بیرونی ترین لایه برای لباس در فضای باز باشد و هم کت زیر آن پوشیده شود.
با این حال، اصطلاح کت شروع به نشان دادن فقط کت و نه زیر کت کرده است. زن سمت راست یک روپوش دکمه دار پوشیده است که به زانوهایش می رسد و در آنجا بیرون می زند.
آستین‌هایش به مچ دستش می‌رسد و دکمه‌های کت از مرکز با دو ردیف دکمه بسته شده است. زیر آن یک شلوار تیره و یک یقه پیراهن سفید به سختی قابل مشاهده است.
کت ترنچ کت به عنوان جایگزینی برای کت های سنگین سرژی که سربازان زن انگلیسی و فرانسوی در جنگ جهانی اول می پوشیدند، ساخته شد. دو تولید کننده لباس های لوکس بریتانیایی، ادعای اختراع کت ترنچ را دارند.
توماس باربری پارچه گاباردین را در سال 1879 اختراع کرد و طرحی برای بارانی یک افسر ارتش بریتانیا در سال 1901 به دفتر جنگ ارائه کرد. کت سنگر به یک لباس اختیاری در ارتش بریتانیا تبدیل شد.
با خرید خصوصی توسط افسران و افسران ضمانت نامه کلاس I که هیچ تعهدی به داشتن آنها نداشتند به دست آمد. هیچ رتبه دیگری مجاز به پوشیدن آنها نبود. یکی دیگر از آیتم‌های اختیاری بود.
یک کت پشمی شبیه به کت بزرگ که طول آن کوتاه‌تر بود، همچنین توسط افسران زن بریتانیایی و افسران ضمانت کلاس I به عنوان یک تکه اختیاری پوشیده می‌شد. در طول جنگ جهانی اول، طرح ترانچ کت به گونه ای اصلاح شد که شامل سردوش ها و حلقه های D می شود.
امپراتوری روسیه دارای نشانی بود که در نسخه های بزرگ، متوسط و کوچک نشان داده می شد. قیچی آن طلایی بود با یک عقاب دو سر سیاه که با دو تاج امپراتوری تاج گذاری شده بود.
که روی آن همان تاج سوم، بزرگ شده، با دو سر پرنده روبان سفارش سنت اندرو، روی آن قرار داشت. ایگل دولتی یک عصای طلایی و صلیبی گلوبوس طلایی در دست داشت.
