آغاز قرن جدید با رنگ آمیزی ساختمان با رنگ ساختمان در اصفهان در ظاهر زمستان مصادف شد. در سال 1897، آخرین امپراتور روسیه، نیکلاس دوم، پروژه رنگ آمیزی نماها را بدون برجسته کردن ستون ها و دکور تصویب کرد. دستور حاکمیت در سال 1901 اجرا شد.
نتیجه بسیاری را شوکه کرد. نه تنها کاخ زمستانی، بلکه بقیه ساختمان های میدان کاخ – مقر سپاه پاسداران و ستاد کل به رنگ قرمز اشباع شده (رنگ “آجری”) درآمدند و طبق باور عمومی ، منحصر به فرد بودن خود را کاملاً از دست دادند.
اما امپراتور و معماران بر سر موضع خود ایستادند. به نظر آنها چنین تصمیمی به وحدت درک گروه کمک می کند ، به این معنی که نباید آن را رها کرد. تاریخ اصلاحات خود را انجام داد: هنگامی که در 9 ژانویه 1905، خون کارگرانی که می خواستند عریضه ای را به تزار خود تحویل دهند.
در راه کاخ ریخته شد، سایه جدید کاخ زمستانی به نظر امپراطور نبود. موفقیت آمیز. در جریان تعمیرات در آستانه سیصدمین سال سلطنت سلسله رومانوف، وزیر دربار امپراتوری V.B. فردریکز “آرزوی خود را ابراز کرد.
کاخ زمستانی امپراتوری با رنگی روشن تر از رنگی که در حال حاضر در آن نقاشی شده است، رنگ آمیزی شود.” این ساختمان قبلاً با سالگرد 1913 در رنگ صورتی ملاقات کرد ، پس از سرنگونی سلطنت به همین ترتیب باقی ماند.
برای نقاشی “جشن در میدان اوریتسکی” برای هنرمند بوریس کوستودیف “ژست” گرفت. در دهه 1920، آزمایش های منظم برای تغییر نماهای کاخ زمستانی آغاز شد. ساختمان برای مدتی نارنجی شد.
اما رنگ روغنی به سرعت ترک خورد. جستجو برای یک رنگ جدید پس از جنگ بزرگ میهنی آغاز شد و تا سال 1947 ساختمان همان رنگ فیروزه ای آشنا را به دست آورد و پنجره ها به رنگ سفید درآمدند. این منظره از کاخ زمستانی بیش از هفتاد سال است که حفظ شده است.
اگرچه غیرمعمول، استفاده های معماری از رنگ نارنجی می تواند فضاهای آرامش بخش، درخشان و دوستانه ایجاد کند. فضاهای نارنجی که نسبت به قرمز کمتر خودنمایی می کنند، آرام تر هستند اما همچنان روشن و شاداب هستند. از آنجایی که تهاجمی کمتری دارد، برای استفاده فراوان نیز خطر کمتری دارد.
