پسته دارای نسبت اسید آمینه ضروری بالاتر از سایر آجیل های معمولی است و درصد بالایی از آمینو اسیدهای شاخه دار دارد. پسته منبع خوبی از فیبر است که 10 درصد وزنی فیبر نامحلول و 0.3 درصد فیبر محلول دارد .
پسته منبع حداقل 15 ریزمغذی مختلف در مقادیر قابل توجه است، بر اساس سازمان غذا و داروی ایالات متحده بیش از 10 درصد از ارزش توصیه شده روزانه در هر اونس یا اتحادیه اروپا آستانه های مقررات مربوط به ادعاهای تغذیه و سلامت است.
به این ترتیب، پسته فندقی اعلا منبع مهمی از پروتئین، فیبر، مس، منگنز، ویتامین B6، تیامین، پتاسیم، فسفر، کروم، ویتامینهای E و K ریبوفلاوین، فولات، منیزیم، آهن، روی و سلنیوم است.
با مقادیر کمتری از سایر ریز مغذی ها نیز وجود دارد. علاوه بر این، پسته همچنین منبع غنی لوتئین و زآگزانتین و طیف وسیعی از ترکیبات فنلی فعال زیستی است .
با سابقه طولانی پذیرش و استفاده در فرهنگها و غذاهای مختلف، پروفایلهای مغذی پسته و ویژگیهای زیست فعال به کیفیت رژیم غذایی کمک میکند.
میتواند به جمعیت کمک کند تا خطر ابتلا به شرایط سلامت معاصر مرتبط با رژیمهای پرانرژی و با کیفیت کم مواد مغذی را کاهش دهند. توصیههای راهنمایی سلامت و تغذیه، تغییر در انتخابهای غذایی گیاهی، از جمله تغییر در دسته پروتئین را تشویق میکند.
تحقیقات از تمرکز بر کل چربی به کشف مزایای انواع مختلف اسیدهای چرب دور شده است. و مصرف کنندگان به مزایای عملکردی مرتبط با ترکیبات زیست فعال علاقه مند هستند.
این شواهد انباشته از گنجاندن پسته در الگوهای غذایی مغذی که از یک سبک زندگی سالم حمایت می کند حمایت می کند. کلاس اصلی ترکیبات فنلی پسته شامل فلاونوئیدها می باشد.
فلاونوئیدها ساختار اسکلتی اساسی دارند و بسته به درجه اکسیداسیون و جایگزینی آنها در موقعیت 3، می توان آنها را به فلاون ها، فلاونوئیدها، فلاوانول ها و فلاوانون ، ایزوفلاون ها و آنتوسیانیدین ها. دومی، آنتوسیانیدین ها، رنگدانه های محلول در آب هستند که به طور طبیعی به صورت گلیکوزیدها وجود دارند.